W obronie krzyża

Wystawa w Galerii na Hożej w Warszawie
Witajcie,

Nie wiem, czy już ktoś o tym pisał, bo ostatnio nieregularnie
zagladam na forum, więc wklejam fragmenty maila, którego otrzymalam
z galerii na Hożej.

"DOKTOR DOLITTLE I INNI. Polscy mistrzowie ilustracji dziecięcej w
Galerii Grafiki i Plakatu
9 maja 2009, g. 18
Wystawa potrwa do 3.06.2009

Galeria Grafiki i Plakatu
Hoża 40
00-516 Warszawa
www.galeriagrafikiiplakatu.pl

Projekt zrealizowany wspólnie z Instytutem Polskim w Dusseldorfie
Doktor Dolittle und andere.
Polnische Meister der Kinderbuch illustration.
www.polnisches-institut.de


Artyści:
BOGACKI Tomasz
BORATYŃSKI Antoni
BUTENKO Bohdan
DŁUŻNIEWSKA Grażyna
DUDZIŃSKI Andrzej
EIDRIGEVICIUS Stasys
EKIER Maria
FĄFROWICZ Piotr
FLISAK Jerzy
GAUDASIŃSKA Elżbieta
GŁUSZEK Jerzy
HEIDRICH Andrzej
HEIDRICH - WIECZOREK Maria
KILIAN Adam
LENGREN Zbigniew
LENICA Jan
LIPKA - SZTARBAŁŁO Krystyna
MAŚLUSZCZAK Franciszek
ORŁOWSKA - GABRYŚ Maria
PAWLAK Paweł
PIEKARSKA - FREUDENREICH Emilia
PIOTROWSKI Mieczysław
POKORA Mirosław
RECHOWICZ Gabriel
RYCHLICKI Zbigniew
SALAMON Ewa
SIEMASZKO Olga
STANNY Janusz
SZANCER Jan Marcin
UNIECHOWSKI Antoni
WALENTYNOWICZ Marian
WIERCIEŃSKI Andrzej
WILBIK Teresa
WILKOŃ Józef
WOJTYSZKO Maciej
WRóBLEWSKI Bohdan


Wystawa prezentująca prace ponad 30 artystów jest odpowiedzią na
coraz częściej pojawiające się pytania dotyczące polskiej ilustracji
dziecięcej,nazywanej również ze względu na swój złożony i różnorodny
charakter polską szkołą ilustracji. Jej złoty okres przypadał na
lata 60. i 70. XX w. Do dzisiaj bohaterowie stworzeni w tamtych
realiach wzbudzają zainteresowanie,sentyment i wznowienia niegdyś
kultowych, wydawanych w dziesięciotysięcznych nakładach książek.
Proponowana wystawa skupiona jest wokół postaci głównych bohaterów.
Niektórzy z nich, jak Bromba, Gapiszon, Miś Uszatek, Gucio i Cezar,
Pyza to charaktery - ikony wykraczające poza świat dzieciństwa. To
postacie dziś kultowe, do których wracamy z nostalgią i sentymentem.
Na wystawie spotkamy również bohaterów mniej popularnych,lecz nie
mniej wyrafinowanych i wspaniałych jeśli chodzi o język plastyczny i
pomysłowość w ich wizualizacji. Równie wciągajace po wielu latach
okazuja się perypetie Zajaczka Szare Uszko czy Pirata Rum Barbari.
Za każdym z nich stoi konkretny charakter oraz pełna przygód
fabuła.Tematyczna prezentacja jest także, a właściwie przede
wszystkim, okazją do obcowania z pracami artystów zaliczanych do
grona wybitnych polskich ilustratorów, których pomysłowe realizacje
wzbudzają żywe emocje bez względu na wiek odbiorcy.Ideą wystawy jest
ponadpokoleniowa chęć dzielenia się tym, co inteligentne, zabawne i
na wysokim poziomie artystycznym."

Myślę, że warto się wybrać.
Pozdrawiam,
Zuza

W Galerii Sztuki im. Włodzimierza i Jerzego Kulczyckich, w Zakopanem otwarto
wystawę "Sztuka XX wieku w zbiorach Muzeum Tatrzańskiego".
Wystawa SZTUKA XX WIEKU jest pierwszą, obejmującą całe minione stulecie,
prezentacją spuścizny artystycznej związanej głównie (lecz nie wyłącznie) ze
środowiskiem zakopiańskim. Ekspozycja w całości jest oparta na zbiorach Muzeum
Tatrzańskiego im. Dra Tytusa Chałubińskiego i trzeba od razu podkreślić, że
mimo dużej wartości tej kolekcji, nie jest ona jeszcze wystarczająco
reprezentatywna w stosunku do pełnego obrazu sztuki inspirowanej Tatrami i
Zakopanem, niepowtarzalnym klimatem tej „zaklętej krainy” - jak pisał Stanisław
Ignacy Witkiewicz - gdzie nawet „życie zamienia się na sztukę”.
Kolekcja sztuki w zbiorach Muzeum Tatrzańskiego – placówki z założenia
regionalnej i wielodziałowej – powstawała niemal od początku jego istnienia
(1888), ale kompletowana była niesystematycznie. Powodem były od zawsze
niezmiernie skromne warunki finansowe
i lokalowe Muzeum. Te pierwsze powodowały, że zarówno w czasach austriackich
jak i w dwudziestoleciu międzywojennym kolekcjonowanie sztuki opierało się
niemal wyłącznie na darach, brak natomiast pomieszczeń magazynowych i sal
wystawowych redukował ilość i rodzaj nabytków do takich, których przechowywanie
i wystawianie było możliwe w istniejących warunkach. Stąd znaczna ilość
grafiki, rysunków i niewielkich akwareli w porównaniu z malarstwem olejnym czy
rzeźbą.
Po upaństwowieniu w 1950 roku, Muzeum zaczęło otrzymywać dotacje na zakupy
dzieł sztuki w ramach mecenatu państwa i możliwe się stało bardziej regularne
rozwijanie kolekcji, której jednak ciągle jeszcze nie było gdzie pokazywać.
Dopiero w latach „Solidarności” 1980/1981 (i dzięki jej poparciu) Muzeum
otrzymało budynek przy ul. Koziniec 8, gdzie wkrótce (w związku z przejęciem od
Pani Anny Kulczyckiej daru - kolekcji kobierców wschodnich) zorganizowana
została Galeria Sztuki im. W. i J. Kulczyckich. Odtąd tutaj właśnie
organizowane są wystawy sztuki. Te czasowe prezentacje uzupełniły później
ekspozycje w dwóch nowych filiach Muzeum: w autorskiej Galerii Władysława
Hasiora (1885) i Muzeum Stylu Zakopiańskiego w „Kolibie”, z kolekcją rzemiosła
artystycznego i Firmą Portretową „S.I.Witkiewicz” (1993).
Potrzeba utworzenia w Zakopanem stałej galerii sztuki była postulowana przez
miejscowe środowiska artystyczne wielokrotnie, zaczynając od lat przed I wojną
światową. Nie miejsce tutaj na przypominanie tych idei i rozwijanych wokół nich
społecznych akcji. Ważniejsze jest, że ów niezmiennie aktualny temat zyskał
ostatnio przychylny klimat
i pojawiły się szanse realnych rozwiązań. Wystawa Sztuka XX wieku w zbiorach
Muzeum Tatrzańskiego wychodzi naprzeciw tym zamierzeniom, pokazując, że
muzealne zbiory mogą stanowić podstawę stałej galerii zakopiańskiej sztuki.
Układ wystawy jest chronologiczny z niewielkimi niekiedy przesunięciami, które
częściowo wynikają z racji merytorycznych, a częściowo z narzuconych przez
układ sal rozwiązań aranżacyjnych (trzeba pamiętać, że dysponujemy zaadaptowaną
do celów wystawienniczych przestrzenią pierwotnie mieszkalną). Wprowadzony
został podział na trzy przyjęte w periodyzacji sztuki polskiej okresy. Pierwszy
to lata przed I wojną światową; drugi obejmuje dwudziestolecie międzywojenne w
odrodzonej Polsce; trzeci to czasy PRL-u do początku lat osiemdziesiątych.
Powstanie w 1980 roku „Solidarności” i wprowadzenie stanu wojennego w grudniu
1981 roku ustanowiło cezurę historyczną, której wyrazem na płaszczyźnie życia
artystycznego było powstanie struktur kultury niezależnej, związanej z
polityczną opozycją. Tego arcyciekawego, współczesnego nurtu w sztuce niestety
nie pokazujemy po części z niedostatku materiału, głównie jednak z braku
miejsca, co składa się razem na kapitalny argument za stworzeniem kolekcji
sztuki najnowszej i poszerzeniem przestrzeni ekspozycyjnej w Zakopanem.

Realizatorzy wystawy:
Koncepcja i scenariusz: Teresa Jabłońska, Helena Pitoń
Teksty: Teresa Jabłońska
Aranżacja plastyczna: Grażyna Orłowska

Przygotowanie konserwatorskie eksponatów: Agata Nowakowska-Wolak, Marek
Gronkowski, Krystyna Łazarczyk, Urszula Radwańska
Ekipa techniczna kierowana przez Jerzego Gawlika: Jacek Borkowski, Tadeusz
Gąsienica-Józkowy, Zygmunt Walkosz
Kwiaty: Urszula Rączka

Foto-relacja (zdjęcia Anna Karpiel, Maciej Stasiński):

www.watra.pl/rozne/muzeum/sztuka/DSC06805.JPG
www.watra.pl/rozne/muzeum/sztukaa.html

ZAPRASZAMY!!!