W obronie krzyża

Bodajże w zeszłym roku było tak,że do puszczania muzyki wyznaczonych było 5 osób.Każdy na inny dzien tygodnia i każdy puszczał inna muzykę,według własnego uznania.W tym roku z tego co się orientuję zajmuje się tym dwóch kolesi z 2 plastycznej bądz muzycznej..jakos tak:P Tylko,że podobno sami się do tego wybrali,nikt ich nie wyznaczał.Poprostu biora klucz od pomieszczenia i tyle..
A głośniki funkcjonują tylko na parterze bo niewszyscy uczniowie są za puszczaniem muzyki w szkole..Niektórych to drazni.wiem tez,że paru osobom przeszkadza również hałas na parterze,woleliby całkowicie zlikwidować tego typu atrakcje.dodatkowo pani pedagog dostaje szału/co się dziwić,biedna kobieta siedzi tam pare godzin dziennie i pewnie szyby jej chodzą:P/.
wiem tyle na ten temat bo bywam na nudnych spotkaniach samorządu szkolnego/pozdrowienia dla naszego cudownego Przewodniczącego!!! /gdzie czesto temat radiowęzła jest poruszany....
A jeśli chodzi o mnie...Na parterze OK,może być..Choć czasem mogłoby być troche ciszej,bo opychając się w bufecie z kolezankami nie możemy przy tym porozmawiać:P
I mogliby puścić jakąs muzę z Troskliwych misiów:P Dobra,wiem..przesadzam:P
Pozdrawiam:)

Witam!

Propozycja dla wędrowników z 81 i nie tylko!

Na zbiórce o wędrownictwie Krzychu i Spartan patrzeli przychylnym okiem na znak służby turystyce.

Zachęcam do zapoznania się z wymogami i zmajstrowania ekipy, która zabierze się za realizację tego znaku.
Proponuję w ramach tworzenia "mody" na zdobywanie znaku służby zaprosić wędrowników spoza naszej drużyny. Możemy np. przygotować jakieś fajne, intrygujące plakaty i powiesić w hufcu (hufcach), albo wysłać listy do drużyn wędrowniczych... Pomyślcie i powiedzcie co myślicie.

Poniżej wklejam wymogi na znak służby turystyce.

Znak Służby Turystyce:

Harcerskie życie jest nieustanną wędrówką. Nasze wędrowanie to nie tylko pokonywanie przestrzeni. To przede wszystkim OTWARCIE NA ŚWIAT: ciekawość i umiejętność szukania przygody. Chęć dotarcia tam gdzie znajdziemy coś interesującego i wartego poznania. Czegoś, co pogłębi naszą wiedzę i wzbogaci nas wewnętrznie. Jest odkrywanie nieznanych dotąd miejsc i spotkania nowych ludzi. Wyruszajcie więc na szlak z otwartymi oczyma, a to, co zobaczycie, wzbogaci ścieżkę waszego własnego rozwoju.

Aby móc w pełni korzystać z poznania nowych krajów, społeczeństw i kultur, należy harcerską wędrówkę zacząć od swojego otoczenia - miejsca, w którym żyjemy. Od odkrycia wszystkich jego walorów - historii i tradycji, kultury i dorobku przeszłych pokoleń, przyrody i piękna krajobrazu, spotkania ludzi tam żyjących, poznania ich spraw i problemów.

Wędrówka jest okazją do wykazania się harcerskimi umiejętnościami - znajomością zasad obowiązujących na szlaku, samodzielnością, sprawnością organizacyjną, wiedzą zaczerpniętą ze wszystkich technik harcerskich. Wędrówka łączy, umacnia harcerskie bractwo, jednoczy nas wobec zadania dotarcia do wspólnego celu. Wędrówka to także odpoczynek. Niewiele rzeczy daje tyle odprężenia, co kontakt z przyrodą. Dlatego musimy dbać, by ciągle mieć gdzie wędrować. Jest to więc także służba tym, tym którzy przyjdą po nas, tak, by i oni mogli wyruszyć na swój szlak, by mieli szansę zobaczyć i poznać nowe rzeczy.

Taka jest idea tej służby - przez turystykę i krajoznawstwo otworzyć się na świat, wędrować, poznawać i odkrywać to, co przynosi szlak i przecierać nowe ścieżki dla innych. Zachęcać do takiego właśnie sposobu spędzania czasu, pomóc zrozumieć innym, co daje wędrówka.
# Wypełniać tę wędrowniczą służbę i zdobyć znak można na przykład: organizując innym - zaprzyjaźnionej drużynie, koleżankom i kolegom ze szkoły, młodszym dzieciom, rodzicom, znajomym i nieznajomym - wędrówki do wybranego celu, na wybranej trasie, na wybrany temat (np. wyprawy etnograficzne, historyczne, społeczne, przyrodnicze);
# uczestnicząc w inwentaryzacji zabytków, obiektów przyrody, obejmując je stałą opiekę;
# nawiązując współpracę i podejmując wspólne przedsięwzięcia turystyczne z PTTK, SKKF, TKKF, PTSM i innymi organizacjami (np. sportowymi);
# uprawiając turystykę kwalifikowaną, zdobywając odznaki turystyczne (np. OTP, GOT) i krajoznawcze własnego miasta, regionu, Polski;
# zdobywając uprawnienia PTTK: Organizatora Turystyki (OT), Młodzieżowego Organizatora Turystyki (MOT);
# porządkując, znakując lub konserwując trasy turystyczne, opracowując mini-przewodniki, popularyzując wędrówkę (wystawy, audycje w radiowęźle szkolnym, artykuły w pisemkach szkolnych i prasie młodzieżowej);
# prowadząc stanicę, bazę turystyczną i organizując dla korzystających z niej program turystyczny;
# organizując obozy, złazy, tematyczne obozy wędrowne etc.;
# organizując rajdy prezentując folklor, kulturę, historię i współczesność różnych regionów Polski;
# organizując harcerskie muzeum etnograficzne;
# nawiązując współpracę z Państwową Służbą Ochrony Zabytków;
# zbierając legendy, opowiadania, podania ludowe z różnych regionów Polski;
# nawiązując współpracę za skautami z innych krajów i organizując i organizując wspólnie wyprawy zagraniczne;
# opracowując folder, informator, album o swojej miejscowości (także w języku obcym, z przeznaczeniem dla zaprzyjaźnionej drużyny skautowej).